عاملان اساسی بی ثباتی در کشور

از آغاز کار حکومت توافقی، بیشترین تحرک های آقای اشرف غنی، به یک نقطه محوری تمرکز داشته است و آن دور زدن توافقنامه به هر قیمت ممکن و احیای نظام یک نفره ریاستی، حتی به قیمت غرق شدن کشور در بحران هایی که امروزه دامنگیر مردم ما گردیده اند.

از تعطیل عمدی اصلاح نظام انتخاباتی تا دستبرد به توزیع شناسنامه، از اعلامیه برگه تقلب انتخاباتی توسط نورستانی تا فراموشی کامل کمیسیون طرح تعدیل قانون اساسی، از تصمیمات و تعینات نا به هنجار و یک طرفه تا تلاش برای از بین بردن اسناد و مدارک تقلب ها، همه از یکجا آب می خورند و آن عبور از اصل توافقنامه و چسپیدن به نظام استبدادی ریاستی است. نظامی که طی بیش از یک دهه باعث تقلب ها، فساد ها، بی اعتمادی ها و فرصت سوزی های جهانی و بحران های امروزی می باشد.

این سیاست واضح می سازد که تا هنوز عده ای از ناکامی های تاریخی و بحران های امروزی درس نگرفته اند و از انحصار طلبی و تمامیت خواهی دست نکشیده اند.

اینها همواره عاملان اساسی بی ثباتی در کشور بوده اند، چون به نام قانون، قانون را می شکنند، به نام نظام، نظام را به گروگان می گیرند و به نام سیاست از هیچگونه بازی زشت و پلید روی گردان نیستند. نه از خدا ترسی دارند و نه از مردم شرمی. همواره بدون احساس مسوولیت ملی، اسلامی و یا انسانی، افغانستان را به میدان نزاع ها و رقابت های داخلی و خارجی مواجه می سازند. نه به قانون و رای مردم احترام می گذارند و نه به توافقنامه متعهد هستند، نه هم به عادلانه ساختن نظام، به عدالت سیاسی، به عدالت اجتماعی و به حق شهروندی باور دارند.

آنچه در دل و دماغ و ما فی الضمیرشان می چرخد، قاپیدن قدرت از هر طریق ممکن، با قانون گریزی، با تعهد شکنی، با وابستگی، با گروگان گیری، با فرافنگی…

در صورتیکه از تطبیق مفاد سند مشروعیت، که خود در پای آن امضاه نموده اید و الفباى حكومت تان را تشكيل مي دهـد عاجز هستید، پس از عهـده چه كارى مي توانيد بربياييد؟ بگذارید تا دیگران به آن برسند، چون کار مملکت داری بسی کلان و پیچیده تر است. حاصل رای مردم این نبود که هم تقلب کنید، هم از توافقنامه عبور نمایید و با این غلط های کلان، عزت کشور را به زمین بزنید، به حق مردم تصرف ببرید، به شعور جمعی مردم توهین نمایید، سرنوشت یک ملت را در مخالفت آشکارا با خواست شان و با آجندا های شخصی خود به بازی بگیرید.